Kapitel
Thes. X. Falsum quoque est 4) eos omnes, qui vera in Ecclesia vivunt, obligari ad assentiendum promiscue iis omnibus, quae Doctores & Pastores auctoritate publica constituti, praescribunt
- Sprache
-
Latein
- Erschienen in
-
Wernsdorf, Gottlieb ; Schulenburg, Christian Christoph. - Auspicio Rectoris Academiae Magnificentissimi Dn. Friderici Augusti ... Methodum Pontificiorum Conciliandi Pacem Cum Protestantibus Per Viam Auctoritatis
Erschienen
1708
- Förderung
-
Deutsche Forschungsgemeinschaft
- Letzte Aktualisierung
-
19.04.2024, 15:16 MESZ
Objekttyp
- Kapitel
Entstanden
- 1708
Ähnliche Objekte (12)
Thes. VIII. Falsum quoque est, 2) in eo consentire omnes Christianos, quod detur Ecclesia, quae habeat potestatem summam, non modo decidendi controversias, sed novos quoque articulos fidei condendi
Thes. XII. Falsum quoque est 6) hac via posse diuturna inter Ecclesias dissidia componi, pacemque reduci
Thes. XI. Falsum est, 5) privatos, ad hac vel illa parte stantes, qualescunque sint, in Concilio non posse una cum aliis repraesentare Ecclesiam, cui conveniat de rebus controversis iudicare
Thes. V. In se duplici est superstructa hypothesi: 1) Quod detur Ecclesia visibilis, eademque infallibilis, in orbe terrarum; 2) quod una Rom. Ecclesia gaudeat privilegio infallibilitatis
Thes. II. Modi omnes eo potissimum spectare videntur, ut hinc erroribus suis colores inducant, hinc Protestantium coetus suam ad Ecclesiam retrahant
Thes. III. Has inter disputandi rationes, vel methodos, non postrema est Ludov. Maimburgii S. J. qua suadet, omnes controversias beneficio solius auctoritatis componere
Praefatio
Thes. IX. Faösum 3) eadem methodo, vel Apostolos olim, vel etiam Orthodoxos recentiores usos fuisse
Thes. XIV. Obtento in doctrina consensu, non est, cur de coniungendis coetibus anxie simus solliciti
Thes. VI. Utraque vero hypothesis multo est falsissima
Thes. I. Pontificii suae diffisi causae, novas easque numero plurimus excogitarnt rationes ac modos, de religione cum Protestantibus disputandi
Thes. VII. Ostenso utramque hypothesin ewsse falsam, per se consequitur: 1) solam auctoritatis viam non progenerare fidei certitudinem
Thes. VIII. Falsum quoque est, 2) in eo consentire omnes Christianos, quod detur Ecclesia, quae habeat potestatem summam, non modo decidendi controversias, sed novos quoque articulos fidei condendi
Thes. XII. Falsum quoque est 6) hac via posse diuturna inter Ecclesias dissidia componi, pacemque reduci
Thes. XI. Falsum est, 5) privatos, ad hac vel illa parte stantes, qualescunque sint, in Concilio non posse una cum aliis repraesentare Ecclesiam, cui conveniat de rebus controversis iudicare
Thes. V. In se duplici est superstructa hypothesi: 1) Quod detur Ecclesia visibilis, eademque infallibilis, in orbe terrarum; 2) quod una Rom. Ecclesia gaudeat privilegio infallibilitatis
Thes. II. Modi omnes eo potissimum spectare videntur, ut hinc erroribus suis colores inducant, hinc Protestantium coetus suam ad Ecclesiam retrahant
Thes. III. Has inter disputandi rationes, vel methodos, non postrema est Ludov. Maimburgii S. J. qua suadet, omnes controversias beneficio solius auctoritatis componere
Praefatio
Thes. IX. Faösum 3) eadem methodo, vel Apostolos olim, vel etiam Orthodoxos recentiores usos fuisse
Thes. XIV. Obtento in doctrina consensu, non est, cur de coniungendis coetibus anxie simus solliciti
Thes. VI. Utraque vero hypothesis multo est falsissima
Thes. I. Pontificii suae diffisi causae, novas easque numero plurimus excogitarnt rationes ac modos, de religione cum Protestantibus disputandi
Thes. VII. Ostenso utramque hypothesin ewsse falsam, per se consequitur: 1) solam auctoritatis viam non progenerare fidei certitudinem
Thes. VIII. Falsum quoque est, 2) in eo consentire omnes Christianos, quod detur Ecclesia, quae habeat potestatem summam, non modo decidendi controversias, sed novos quoque articulos fidei condendi
Thes. XII. Falsum quoque est 6) hac via posse diuturna inter Ecclesias dissidia componi, pacemque reduci
Thes. XI. Falsum est, 5) privatos, ad hac vel illa parte stantes, qualescunque sint, in Concilio non posse una cum aliis repraesentare Ecclesiam, cui conveniat de rebus controversis iudicare
Thes. V. In se duplici est superstructa hypothesi: 1) Quod detur Ecclesia visibilis, eademque infallibilis, in orbe terrarum; 2) quod una Rom. Ecclesia gaudeat privilegio infallibilitatis
Thes. II. Modi omnes eo potissimum spectare videntur, ut hinc erroribus suis colores inducant, hinc Protestantium coetus suam ad Ecclesiam retrahant
Thes. III. Has inter disputandi rationes, vel methodos, non postrema est Ludov. Maimburgii S. J. qua suadet, omnes controversias beneficio solius auctoritatis componere
Praefatio
Thes. IX. Faösum 3) eadem methodo, vel Apostolos olim, vel etiam Orthodoxos recentiores usos fuisse
Thes. XIV. Obtento in doctrina consensu, non est, cur de coniungendis coetibus anxie simus solliciti
Thes. VI. Utraque vero hypothesis multo est falsissima
Thes. I. Pontificii suae diffisi causae, novas easque numero plurimus excogitarnt rationes ac modos, de religione cum Protestantibus disputandi